Mee eens. Ik heb diverse experimenten gedaan met doorlopende routes die bestaan uit knooppuntsegmenten. Theoretisch is het dan zo dat als de knooppuntroute verandert, de lange route automatisch meeverandert. Maar dus niet als de netwerktopologie anders wordt. Bovendien, men zegt wel dat de lange route via de knooppunten loopt, maar bijna altijd zijn er stukken die afwijken.
Ook kleurenrondjes heb ik zo wel gedaan, dat gaat iets beter, omdat het aantal deelrrelaties veel beperkter is, maar toch zijn er te vaak afwijkingen en onderbrekingen waardoor het onderhoud lastig is. En dan daardoor heeft de eindgebruiker ook vaker een niet-sluitende route.